Zomertijd

Buenos días,
Het laatste reisverslag is al weer even geleden en in die tijd is er weer onwijs veel gebeurd. Ik heb twee weken doorgebracht met kamers poetsen, heb hierdoor onwijs veel respect gekregen voor de vrouwen die dit vrijwel hun hele leven doen. Na twee weken was ik echt compleet af, gelukkig had ik 4,5 dag weekend want mijn moeder kwam naar Madrid!
Samen met haar en Nina heb ik Madrid eens echt als toerist bekeken (heb eindelijk ook foto's gemaakt). Na 1 dag wisten mijn moeder en Nina wel de weg al beter dan ik, zoals ik tegen mijn moeder zei: ''Vind je het niet knap dat ik elke avond in mijn eigen bed heb geslapen als ik niet eens de weg naar huis kan vinden?!''. Verder hebben we een groot deel van de stad bekeken en ook het culinaire Spanje onderzocht (mij kennende is dit niet raar).
Op woensdag zouden mama en Nina weer weggaan en begon ik weer met werken, of 'werken'. Er was die dag namelijk een event in het hotel dat de pillars van het Westin zou laten zien, o.a. eat well, move well, en feel well. Wij, als trainees, waren gevraagd om deze pillars uit te beelden. Ik ben voor een bord met pannenkoekjes gezet en een coupe met yoghurt en muesli met de boodschap dat het niet echt was om te eten, maar dat ik het ontbijt moest uitbeelden. Verder kon ik me vermaken met de kaart (ken ik inmiddels uit mijn hoofd) en een krant (helaas in het Italiaans, ik vroeg me al af of mijn Spaans echt zo slecht was?). Verder heb ik veel gepraat met gasten en moest ik voor de foto's helaas toch wat eten van die pannenkoeken, gelukkig lagen ze in een waaiervorm waardoor ik dit weer 'ongezien' kon maken. Toen daarna de supervisor van mijn stage vroeg of ik en de andere trainees al gegeten hadden en wij antwoorden met ''pocito'' (een heel klein beetje), zei ze: ''Kom mee naar het hotelrestaurant, ik betaal jullie lunch.'' We hebben dus heerlijk zitten eten van het buffet en daarna nog een tijd met haar zitten praten. Ik heb toen gedaan wat ik eigenlijk niet durfde en heb gevraagd of ik eventueel een week stage zou kunnen lopen in de patisseriekeuken, het antwoord was: ''Jahoor geen probleem, kom maar even langs.'' De rest van de dag heb ik dus met een debiele grijns op mijn gezicht gelopen en de rest van de week heb ik haar gezocht, helaas heeft ze sindsdien niet meer gewerkt. Zodra ze er weer is, ga ik die week zo snel mogelijk regelen. Wie weet komt er toch nog iets van mijn droom om banketbakker te worden terecht!
Na deze fantastische dag die ook nog eens werd afgesloten met wederom een buffet (én toetjesbuffet) en cocktails, het was namelijk tevens een afscheidsborrel van de directeur die naar Rome gaat (toch maar Italiaans leren voor die volgende stage), is het echt leven weer begonnen. Op dit moment werk ik bij de gobernantes, ook wel supervisors in de housekeeping. De dagen zijn hier heel gevarieerd en ik loop de hele dag het hele hotel door. Het werk is tot nu toe het meest uitdagend en mijn collega's blijven onwijs leuk. Vandaar dat ik er ook geen probleem mee heb om nu tien dagen door te werken om de dagen die ik vrij heb gehad weer in te halen. Op die manier heb ik ook aanstaand weekend weer vrij en ik ben erover aan het denken om dan Santiago de Compostella met een bezoekje te vereren (wel met de bus dan, lopend wordt hem niet).
Als laatste een verhaal dat ik volgens mijn moeder jullie allemaal niet mag onthouden. Vannacht ging de klok een uur vooruit, ik wilde natuurlijk wel op tijd op mijn werk komen. Aangezien ik niet zeker wist of mijn telefoon de tijd automatisch zou bijstellen, heb ik die functie uitgezet (dacht ik) en mijn klok een uur vooruit gezet. Toen ik vanochtend opstond en naar de badkamer liep kwam ik echter mijn huisgenoot tegen die net terugkwam van het stappen en me heel verbaasd vroeg waarom ik al op was? Ik vertelde hem dat ik wederom ging werken en het al half 8 was geweest. Echter, mijn telefoon was zo lief geweest om de tijd ook een uur vooruit te zetten, het was dus pas half 7. Ik heb mezelf hard uitgelachen en ben weer terug naar bed gegaan om daarna alsnog op de goede tijd op te staan en te gaan werken. Toen ik bij de Lavandería (soort wasserette op het werk) mijn pak ging ophalen en lachend vertelde wat me was overkomen, bleek dat mijn collega precies hetzelfde had gedaan. Deze collega is echter een jaar of 40 ouder dan ik. Concluderend: of ik behoor niet tot de nieuwe generatie of ik ben nogal a-technisch (ik vrees het laatste)..
Één voordeel aan die zomertijd is wel dat na ongeveer een week eindelijk de zon weer schijnt hier, daar ga ik dus even van genieten. Geniet van de zon in Nederland (zolang ie nog schijnt..) en hasta luego!