Hola a todos, nadat mijn mama me een aantal keren vroeg of ik mijn blog nog bijhield bedacht ik me dat ik nu wel iets nieuws te melden heb. Ik ben namelijk gepromoveerd! Van wasvrouw ben ik nu poetsvrouw geworden. Waar mijn dag eerst vooral bestond uit het wassen van sokken en onderbroeken van gasten, poets ik nu de hoofdingang en de wc's.
Na mijn upgrade in werkzaamheden ziet mijn dag er ongeveer zo uit: ik word wakker, kleed me aan poets mijn tanden en loop naar mijn werk. Hier haal ik mijn uniform op (ook geupgraded: van een wit ziekenhuispak, mag ik nu een zwart jurkje aan met een wit schortje voor, past helemaal in het plaatje!) bij mijn oude collega's. Ze vertellen me altijd nog even hoe mooi ik ben (hola guapa!) en wensen me vervolgens veel plezier op mijn werk. Daarna ga ik rustig ontbijten en loop daarna naar de garderobe. Vervolgens breng ik mijn dag door met herhaaldelijk dezelfde wc's en deuren poetsen, de hal dweilen en sigaretten rapen bij de hoofdingang, maar vooral heel veel lachen met mijn collega's. Spanjaarden zijn namelijk ontzettende roddelaars, zodra iemand weg is wordt er meteen volop geroddeld, doet er niet toe hoe gezellig het daarvoor was. Daarbij werk ik nu vlakbij de keuken en wordt er nogal eens iets weggesluisd (ik ben begonnen met trainen, anders herkennen jullie me niet meer terug) en word ik zo nu en dan verplicht om eens rustig koffie te gaan drinken, zodat ik niet het weinige werk dat er is afpak. Rond 10 voor 5 beginnen mijn collega's al zenuwachtig op hun horloge te kijken, overwerken is hier namelijk absoluut niet algemeen geaccepteerd. Vandaag werd ik bijvoorbeeld om 5 voor 5 gedumpt in de afwaskeuken met de boodschap: ''kijk al deze gebakjes zijn nog over, eet wat je wilt en dan zie ik je morgen weer, doei!'' Vervolgens heb ik natuurlijk heerlijk gegeten en even lekker geroddeld met de afwaschef, daarna ben ik wederom de weg kwijt geraakt in het onwijs grote hotel op zoek naar mijn kluisje om te gaan douchen. Ja, inderdaad douchen, naast ontbijten en (drie-gangen)lunchen, douche ik ook op mijn werk. Dat betekent dus niet meer de kleine douche waar ik eerder over schreef en onbeperkt gratis gebruik van grote en zachte handdoeken van het hotel.
Zoals jullie kunnen lezen is het werk op dit moment niet erg geestelijk inspannend, maar lichamelijk des te meer. Daarbij blijft 8 uur per dag alleen aangesproken worden en mensen alleen aan kunnen spreken in een taal die je niet machtig bent ook vrij vermoeiend. Al kan ik wel zeggen dat het steeds beter gaat, ik begrijp de roddels al, nog een weekje en ik doe mee! Ook is het erg leuk om steeds meer van het hotel te zien en vermaak ik me opperbest in de prachtige stad die Madrid heet.
Met morgen weer een dag wc's poetsen in het vooruitzicht ga ik zo maar eens lekker mijn bed opzoeken, buenas noches a todos y besos!